In 1971 werd Tolstoy geboren in Amboseli National Park aan de voet van de Kilimanjaro. Hij groeide onder natuurlijke omstandigheden bij zijn kudde op en leerde om alle uithoeken van het Amboseli-ecosysteem te ontdekken, dat 51 jaar lang zijn thuis zou zijn. Tolstoy groeide uit tot een van de meest iconische bullen in Kenia en Afrika. Met zijn enorme imposante slagtanden was Tolstoy een levend natuurwonder en een van de laatst overgebleven grote tuskers in Afrika.

Tijdens Tolstoy’s leven is er veel veranderd op de vlaktes van Amboseli National Park. Bedreigingen door ivoorstroperij crises, verwoestende periodes van langdurige droogte, een leefgebied dat steeds kleiner wordt als gevolg van de oprukkende mensheid wist hij allemaal te overwinnen. Uiteindelijk werd een verwonding door een speer hem fataal. Meest recentelijk heeft de COVID-19-pandemie velen die in de toeristenindustrie werkzaam waren, gedwongen op zoek te gaan naar alternatieve manieren om in hun levensonderhoud te kunnen voorzien. Dat heeft geleid tot een explosie aan landbouwgronden. Het leefgebied van Tolstoy en zijn soortgenoten is daardoor nog verder gekrompen met alle gevolgen van dien.

Volgens de Big Life Foundation, een beschermingsorganisatie die samenwerkt met lokale gemeenschappen en partners in Kenia om bedreigde wilde diersoorten te beschermen en conflicten tussen mens en natuur terug te dringen, werd Tolstoy ongeveer zes weken geleden door rangers gezien met een speerwond aan zijn voorpoot. Zijn verwonding was waarschijnlijk toegebracht door een boer die zijn gewassen wilde beschermen tegen de hongerige Tolstoy die op zijn akker terecht was gekomen. Door ontbossing en oprukkende landbouw wordt het leefgebied van de olifanten in Kenia steeds kleiner. Daardoor komen de dieren in toenemende mate in conflict met mensen, omdat ze noodgedwongen steeds vaker met mensen moeten strijden om land, water en voedsel om te kunnen overleven. De verwonding van Tolstoy werd medisch behandeld en rangers van de Big Life Foundation hielden de bul daarna nauwlettend in de gaten.

Op de ochtend van 27 april troffen rangers de bul liggend aan in het hart van Kimana Sanctuary. Complicaties van de wond hadden zijn leven in gevaar gebracht en hij kon niet meer zelfstandig overeind komen. Op het moment dat de Big Life Foundation alarm sloeg, snelde de helikopter van de SWT/KWS Mobile Vet Unit, dat is het veterinaire team van de Sheldrick Wildlife Trust en de Kenia Wildlife Service, direct ter plaatse.

Er volgde een zeven uur durende strijd om het leven van de majestueuze bul te redden. Een team van dierenartsen, rangers en piloten stelden alles in het werk om hem overeind te krijgen. Toen voertuigen en touwen niet werkten, werd als laatste wanhopige poging een voorlader ingezet. Nadat men een heuvel van aarde had gemaakt om hem van de grond te kunnen tillen, werd de lader vervolgens als hijskraan gebruikt. Tolstoy heeft hard gevochten om het te overleven. De bul begreep dat hij werd geholpen en spande zich samen met het reddingsteam in om zijn leven te redden. Helaas verloor de bul na elke poging meer aan kracht en raakte hij steeds verder uitgeput. Uiteindelijk moest het reddingsteam de harde realiteit onder ogen zien dat deze majestueuze bul nooit meer over de vlakten van Amboseli zou lopen. In het vervagende daglicht blies Tolstoy zijn laatste adem uit.

Tolstoy leidde een legendarisch leven, maar hij stierf veel te jong. Zijn dood is opnieuw een ontnuchterende herinnering aan de druk die de mens blijft uitoefenen op de natuur. Zelfs het grootste landdier op aarde valt ten prooi aan de dreiging van de mens. En toch is er hoop volgens beschermingsorganisaties zoals de Big Life Foundation. Er zijn haalbare oplossingen om conflicten tussen mens en natuur te verminderen en leefgebieden veilig te stellen voordat ze voorgoed verloren gaan. Hoewel dit het einde is voor Tolstoy, kan men troost putten uit het feit dat zijn nalatenschap zal voortleven. Sommige van zijn nakomelingen die vandaag in Amboseli rondlopen, zijn de tuskers van de toekomst.

De dood van Tolstoy is een herinnering aan de kwetsbaarheid van olifanten, evenals de dringende noodzaak om de leefomgeving voor dieren in het wild te beschermen én de mens-dierconflicten activiteiten te beheren. Volgens de big Life Foundation zijn er zijn oplossingen en wordt er vooruitgang geboekt, ondanks een tragisch verlies als dit. De beschermingsmaatregelen die worden ingevoerd, zullen ervoor zorgen dat deze olifanten en hun nakomelingen, altijd een plaats in onze wereld zullen hebben, aldus de Big Life Foundation.