Hoewel olifanten meesterlijke gravers zijn en tijdens het droge seizoen goed in staat zijn om, verborgen, waterbronnen te vinden, behoren olifanten tot de dieren die het hardst worden getroffen door droogte. Dit is een groeiende uitdaging, aangezien klimaatverandering de weerpatronen blijft verstoren, wat leidt tot het uitblijven van regen en meer extreem langdurige droge seizoenen. In tijden van droogte gebruiken olifanten hun slagtanden als schoppen en graven naar het ondergrondse water dat zich onder de oppervlakte van opgedroogde rivierbeddingen bevindt. Door dat te doen, creëren de olifanten een plas water om hun eigen dorst en die van andere dieren te lessen, want zodra de olifanten verder trekken, profiteren allerlei wilde diersoorten van de drinkpoelen die de olifanten hebben gecreëerd. Deze invloed van olifanten op hun omgeving en de vorming van het ecosysteem, is een van de vele redenen waarom olifanten de hoeksteen van het eco-systeem vormen. Andere soorten zijn van hen afhankelijk voor hun eigen voortbestaan.

Als gevolg van aanhoudende droogte zijn er meer dan 70 olifanten omgekomen in de Tsavo East en West National Parks in Kenia. Door het gebrek aan waterpunten in de nationale parken, drongen olifanten noodgedwongen menselijke nederzettingen binnen, op zoek naar water en grasland. Inwoners van Chakama hadden geklaagd dat de olifanten veel schade hadden aangericht. De inwoners willen dat de dieren worden teruggedreven naar het nationale park, zodat hun oogst behouden blijft.

De regering in Kenia heeft onlangs toegezegd waterpunten te gaan aanleggen in het Tsavo National Park, om het conflict tussen mens en natuur in de subprovincies Magarini en Ganze in Kilifi County terug te dringen, zei Najib Balala , het hoofd van het Ministerie van Toerisme en Natuur. Balala verbood bewoners van deze gebieden tevens om op dikdiks te jagen. Door de jacht op dikdiks is de populatie sterk afgenomen zijn er onvoldoende prooidieren voor de roofdieren. Daardoor trekken hongerige hyena’s, luipaarden en leeuwen ook naar menselijke nederzettingen en richten zich daar op het vee. Het is de bedoeling om waterpannen aan te leggen en kleine dammen te graven om de overgebleven kuddes te helpen overleven in hun eigen leefgebied. Er zullen aparte waterpannen en boorgaten worden gegraven voor herders nabij de Tana-rivier, zodat ze niet langer met hun vee naar de nationale parken hoeven te gaan.

Vooruitlopend op het goede initiatief van de Keniaanse regering, is Sheldrick Wildlife Trust (SWT) jaren geleden begonnen met de opzet van het project Water for Wildlife, in samenwerking met de Kenya Wildlife Service (KWS). Dit omvangrijke project zorgt ervoor dat, tijdens de periodes van droogte, allerlei soorten wilde dieren toegang hebben tot strategisch aangelegde veilige drinkbronnen op verschillende locaties in Tsavo National Park, ver van menselijke nederzettingen. Olifanten kunnen water tot op ongeveer 20 km afstand ruiken. Sommige waterbronnen zijn aangelegd in heel afgelegen gebieden en moedigen dieren aan om naar voorheen waterloze en onbezochte delen van het nationale park te migreren. Daardoor ontstaan er op die plaatsen weer nieuwe vruchtbare leefgebieden. Andere aangelegde waterpoelen zorgen ervoor dat dieren de veiligheid van het nationale park niet hoeven te verlaten. Daarmee wordt voorkomen dat dieren naar menselijke nederzettingen afdwalen.

In 2014 heeft SWT, met hulp van de KWS, een dam gebouwd net buiten Amboseli National Park. De dam heeft het ongeoorloofde gebruik van de waterreserves van het nationale park, door de lokale bevolking, gestopt. Met de hulp van hydrologische experts en met hulp van de KWS zijn er in de afgelopen jaren 32 boorgaten aangelegd, waaronder 29 boorgaten in het Tsavo Conservation Area, een uitgestrekt gebied van 42.000 km2. Ondanks het goede werk van SWT/KWS wordt nog lang niet de hele Tsavo Conservation Area bereikt.

Nog eens drie boorgaten zijn aangelegd in Nairobi National Park (één) en Amu Ranch (twee). Bestaande waterpunten worden indien nodig uitgebaggerd en verdiept en steile oevers worden aangepast, om ervoor te zorgen dat ook de jongste dieren gemakkelijk bij het water kunnen komen. SWT maakt voornamelijk gebruik van duurzame wind- en/of zonne-energie om de pompen aan te drijven en voert wekelijks onderhoud en reparaties uit, om ervoor te zorgen dat de boorgaten en pijpleidingen productief en effectief blijven.

Met acht opslagtanks, waarvan vijf met een inhoud van 20.000 liter, kan er 124.000 liter water tegelijk worden getransporteerd met speciale watertankwagens om strategische waterpunten bij te vullen. Dit omvat ook de waterpoelen bij de opvanglocaties van de weesolifanten in Voi en Ithumba. In Ithumba maakt een ontziltingsinstallatie ondergronds water met een hoog zoutgehalte drinkbaar voor zowel de verzorgers van het weeshuis, het hoofdkwartier van de KWS als de plaatselijke fauna. Daarnaast heeft SWT in 2018 en 2019 drie opslagtanks gedoneerd aan de KWS.

Lamu Conservation Area heeft de afgelopen jaren, behalve in 2018, steeds vaker te lijden gehad van slechte regenval. In de afgelopen jaren zijn er 25 waterpunten op strategische plekken aangelegd, die in tijden van droogte dagelijks worden bijgevuld. Het is fantastisch om te zien dat dieren deze drinkplaatsen daadwerkelijk gebruiken, gezien het harde werk dat achter de schermen wordt gedaan. Nu de Keniaanse regering heeft aangekondigd ook waterpunten te gaan aanleggen, is dat een welkome aanvulling op het project Water for Wildlife.