In 2017 werd Kenia getroffen door een extreme droogte, waarbij honderden olifanten omkwamen en een groot aantal weesolifantjes, waaronder Tahri, werd gered door de Sheldrick Wildlife Trust, het olifantenweeshuis in Kenia. Op het moment van haar redding was Tahri  twee jaar oud. Ze werd op een steenworp afstand van de opvang in Voi gered. Daarom is Tahri regelrecht naar de opvang in Voi gebracht en niet naar de babyopvang in Nairobi. In de daaropvolgende drie jaar bloeide Tahri op in Voi. Ze werd volop vertroeteld door de oudere vrouwtjes, vooral door Kenia en Ndii die haar volop vertroetelden. Soms hadden de oudere vrouwtjes wel eens onenigheid over wie er over Tahri mocht moederen omdat iedereen dat graag wilde doen.

Daarom kwam de gebeurtenis van februari 2021 als een grote verrassing.

Het begon als een normale dag bij de favoriete waterpoel van de wezen, waar de weesolifanten zich vermengden met een bevriende kudde wilde olifanten die deze waterpoel regelmatig bezocht. Toen de kudde verder wilde trekken besloot Tahri om met de kudde mee te gaan. Twee volwassen vrouwtjes gingen aan weerszijden van haar lopen en beschermden haar. De weesolifantjes en de verzorgers, liepen de kudde achterna om Tahri terug te halen, maar Tahri was vastbesloten om met de kudde mee te gaan. Het is uiteindelijk de keuze van een weesolifant zelf om de opvang te verlaten en Tahri maakte overduidelijk dat ze er klaar voor was om die stap te zetten. De verzorgers bleven de daaropvolgende weken naar haar zoeken, voor het geval ze ergens was achtergelaten door de kudde. De olifanten moeten echter naar de verre uithoeken van Tsavo zijn getrokken, want ze zijn daarna niet meer in de buurt gezien. Door de zelfverzekerde houding van Tahri om zich bij deze kudde aan te sluiten hield men er rekening mee dat dit misschien haar lang verloren gewaande familie was. Maar uiteindelijk klopte die theorie niet. De wilde olifanten in kwestie waren namelijk frequente bezoekers van Voi. Hun matriarch, een vrouwtje met opvallende gekruiste slagtanden, was de afgelopen jaren een vertrouwd gezicht geworden voor de weesolifanten en de verzorgers. Als ze familie van Tahri waren, dan hadden ze haar al veel eerder met zich mee kunnen nemen.

In februari was het een jaar geleden dat Tahri zich had aangesloten bij de wilde kudde.

Op een gewone dag eind maart bevonden de weesolifantjes zich bij hun favoriete waterpoel, toen een wilde kudde aan kwam lopen. Terwijl de kudde stopte om te drinken, verliet een jonge olifant de kudde en liep gehaast naar de groep weesolifantjes. Toen de olifant dichterbij kwam, konden de verzorgers en de weesolifantjes hun ogen niet geloven. Het was Tahri!

De verzorgers keken naar de waterpoel om te zien of de wilde kudde zou reageren op Tahri’s gedrag. De kudde keek toe en zag dat Tahri zich weer bij de weesolifantjes voegde. Het was alsof de olifanten bewust waren teruggekeerd met de bedoeling om Tahri terug te brengen naar haar weesolifanten-familie. Toen die missie voltooid was, vervolgden de wilde olifanten rustig hun weg. Gezien de wonderbaarlijke complexe methoden waarop olifanten met elkaar communiceren, leidt het geen twijfel dat ze in contact zullen blijven met Tahri. Ze zijn immers regelmatige bezoekers van Voi.

De weesolifantjes gaven Tahri een luidruchtig en warm welkom. De onderlinge banden werden flink aangehaald. De verzorgers constateerden dat Tahri er opmerkelijk goed uitzag. Dat is echt een wonder want het seizoen van 2021 was het meest droge seizoen in Tsavo National Park  sinds 2017. De droogte van 2017 kostte Tahri bijna het leven. Deze keer stond ze haar mannetje in een meedogenloos landschap. Ongetwijfeld hebben haar wilde vrienden Tahri geleerd om te overleven in zulke moeilijke omstandigheden. De kudde zorgde voor Tahri alsof ze een van hen was. Onder hun hoede heeft de jonge Tahri een extreem uitdagend droog seizoen overleefd. Op de wonderbaarlijke manier waarop olifanten communiceren, moet Tahri haar kudde hebben laten weten dat het tijd was om terug naar ‘huis’ te gaan. De kudde wilde olifanten heeft haar veilig naar Voi teruggebracht. Na haar terugkeer heeft Tahri zich naadloos aangepast aan de dagelijkse routine van de weesolifantjes in Voi. Het is alsof ze nooit is weggeweest, terwijl ze toch langer dan een jaar in de natuur heeft weten te overleven.