Op 15 januari 2024 vond er een zeer groot mens-olifant conflict plaats in Lumezi, dat op de grens tussen Zambia en Malawi ligt. In Lumezi is de gemeenschap al een aantal jaren gewend dat hun oogsten niet meer verwoest worden door olifanten. In deze tijd van het jaar begon de maïsoogst zijn vruchten af te werpen, waardoor dit een grote groep olifanten aantrok en de situatie escaleerde. Tragisch genoeg raakten drie babyolifantjes hun moeders en de rest van de kudde kwijt door het conflict. Zij werden in de daaropvolgende 48 uur pas gelokaliseerd. De kudde bestond uit meer dan 50 olifanten, wat zeer groot is. Een aantal van hen droegen een satelliethalsband en werden gemonitord, waardoor het eerste babyolifantje dat gevonden werd, herenigd kon worden met de kudde, wat een ongelooflijke prestatie was.
De twee overgebleven babyolifantjes werden pas later gevonden. Het kleinste babyolifantje was pas 3 weken oud en werd gevonden in een greppel. Hij zat vast en had een machetewond op zijn voorhoofd. Het andere olifantje werd gevonden in de buurt van een kliniek, zijn leeftijd werd geschat tussen de 5 à 6 weken.
Het team hoopte dat er nog genoeg tijd was om hen te kunnen herenigen met de kudde, maar helaas bleek dit niet meer mogelijk te zijn. Omdat de babyolifantjes zwak waren en melkafhankelijk zijn moest de keuze gemaakt worden om hen mee te nemen, omdat er alleen op deze manier een kans was van overleving. De twee olifantjes werden samen verzorgd, het oudste olifantje kreeg de naam Kasungu en het jongste olifantje Lumezi. Kasungu toonde duidelijk zijn opgelopen trauma van het verlies van zijn familie. Desondanks liep hij geen verwondingen op en leek hij in goede gezondheid te verkeren. Het jongere babyolifantje leek in een zorgwekkendere toestand te verkeren. Hij leek niet zo goed te herstellen als Kasungu. Het team heeft onvermoeibaar gewerkt om het herstel van Lumezi ondersteunen , maar ondanks alle inspanning zagen ze hem helaas achteruitgaan. Zijn lichaam wilde niet meewerken waardoor hij op 11 februari in zijn slaap overleed. Op zo’n jonge leeftijd kon zijn lichaam niet omgaan met al het trauma, de stress, de uitdroging en een E. coli-infectie.
Zonder het gezelschap van Lumezi, maakte het team zich grote zorgen om de mentale toestand van Kasungu. Kasungu richtte zich vooral op zijn verzorgers. Eind maart 2024 werd Kasungu actiever en liet hij speels gedrag zien. Het leek erop dat Kasungu genoeg was aangesterkt en zijn conditie en energie terug had gekregen. Hij begon zich geleidelijk bij de kudde aan te sluiten. Sindsdien bleef hij meegaan met de dagelijkse wandelingen en maakt hij onderdeel uit van de weeskunde. Eind april 2024 kreeg het team pas echt vertrouwen in zijn herstel, waardoor wij Kasungu konden opnemen in ons peetouderprogramma.
De twee overgebleven babyolifantjes werden pas later gevonden. Het kleinste babyolifantje was pas 3 weken oud en werd gevonden in een greppel. Hij zat vast en had een machetewond op zijn voorhoofd. Het andere olifantje werd gevonden in de buurt van een kliniek, zijn leeftijd werd geschat tussen de 5 à 6 weken.
Het team hoopte dat er nog genoeg tijd was om hen te kunnen herenigen met de kudde, maar helaas bleek dit niet meer mogelijk te zijn. Omdat de babyolifantjes zwak waren en melkafhankelijk zijn moest de keuze gemaakt worden om hen mee te nemen, omdat er alleen op deze manier een kans was van overleving. De twee olifantjes werden samen verzorgd, het oudste olifantje kreeg de naam Kasungu en het jongste olifantje Lumezi. Kasungu toonde duidelijk zijn opgelopen trauma van het verlies van zijn familie. Desondanks liep hij geen verwondingen op en leek hij in goede gezondheid te verkeren. Het jongere babyolifantje leek in een zorgwekkendere toestand te verkeren. Hij leek niet zo goed te herstellen als Kasungu. Het team heeft onvermoeibaar gewerkt om het herstel van Lumezi ondersteunen , maar ondanks alle inspanning zagen ze hem helaas achteruitgaan. Zijn lichaam wilde niet meewerken waardoor hij op 11 februari in zijn slaap overleed. Op zo’n jonge leeftijd kon zijn lichaam niet omgaan met al het trauma, de stress, de uitdroging en een E. coli-infectie.
Zonder het gezelschap van Lumezi, maakte het team zich grote zorgen om de mentale toestand van Kasungu. Kasungu richtte zich vooral op zijn verzorgers. Eind maart 2024 werd Kasungu actiever en liet hij speels gedrag zien. Het leek erop dat Kasungu genoeg was aangesterkt en zijn conditie en energie terug had gekregen. Hij begon zich geleidelijk bij de kudde aan te sluiten. Sindsdien bleef hij meegaan met de dagelijkse wandelingen en maakt hij onderdeel uit van de weeskunde. Eind april 2024 kreeg het team pas echt vertrouwen in zijn herstel, waardoor wij Kasungu konden opnemen in ons peetouderprogramma.
Wil jij Kasungu adopteren?
Meld je dan aan via het onderstaande formulier
Elk olifantje heeft meer dan één peetouder nodig, dit komt omdat de verzorging van een weesolifantje maandelijks tussen de € 450,- en
€ 750,- bedraagt. Met elkaar maak je de verzorging mogelijk.